Reistips: Grutas de Mira e de Aire

Lesplan homeschooling 

In ons plan voor het schooljaar 2023/24 hadden we opgenomen om een aantal korte reisjes in Portugal en Spanje te maken. Onze adviseur bij het homeschooling-instituut Clonlara (Home - Clonlara Portugal) gaf ons een aantal zeer goede tips, waarvan één het bezoeken van de grotten van Mira de Aire was. 

Parque Natural das Serras de Aire e Candeeiros 

Iets ten noordoosten van Peniche ligt het Parque Natural das Serras de Aire e Candeeiros. Dit gebied herbergt tal van prachtige (en educatieve) bestemmingen en is zeker de moeite waard om er een aantal dagen voor uit te trekken. 

Het kalkmassief van het natuurpark is een paradijs voor speleologen, die in de diepte grotten en ravijnen kunnen ontdekken met verrassende rotsformaties, gevormd door water in de loop der tijd. 

Water stroomt onder de grond 

Opmerkelijk is dat er aan de oppervlakte geen rivieren of beken te vinden zijn. Het landschap is kaal en hier en daar bezaaid met keien, kloven en hellingen. Het water stroomt hier ondergronds! 

Ondanks dit dorre uiterlijk is er een rijk en gevarieerd dierenleven, waaronder 18 soorten vleermuizen (het symbool van het park) die een ideale schuilplaats vinden in de verschillende grotten. 

Salinas de Rio Maior 

In de buurt van de rivier de Maior liggen de steenzoutmijnen, waar het mogelijk is om de zoutwinningsactiviteiten te aanschouwen. Het zout wordt gewonnen volgens traditionele methoden die al meer dan acht eeuwen in gebruik zijn. 

As grutas de Mira de Aire 

Een van de zeven natuurwonderen van Portugal zijn de grotten van Mira de Aire. 

We kwamen aan bij de parkeerplaats, die er wat sjofel uitzag. We parkeerden de camper op het minst schuine gedeelte, dronken snel nog wat en aten een snack, waarna we naar de receptie liepen. 

We kochten kaartjes en konden met de volgende bezoekersronde, die over 10 minuten zou beginnen, mee. 

Entourage 

We liepen wat rond in het simpel ingerichte café dat erbij hoorde, aaiden de geitjes die op een klein grasveldje bij de ingang van de grotten stonden, en lazen de algemene informatie op het bord over de grotten. 

De gids 

Plots verscheen er een jongeman die ons en de rest van de groep welkom heette. Hij leidde de 12-koppige groep een donkere ruimte binnen, waar we mochten gaan zitten. 

Nog steeds een beetje ongemakkelijk namen we plaats en wachtten af. Ah, blijkbaar zou er een filmpje komen. We keken naar de uitleg over hoe de grotten zijn ontstaan en hoe ze ontdekt zijn. 

Daarna mochten we naar binnen. Eerst kregen we nog wat uitleg: het zou een wandeling worden waarbij we zo’n 70 meter zouden afdalen in de grotten. Omdat de atmosfeer binnen zeer kwetsbaar is, konden we niet te lang stilstaan en moesten we binnen een bepaalde tijd weer naar buiten. 

Duidelijk voor iedereen? 

Oké, dan kunnen we verder. De deur ging open en we liepen achter elkaar naar binnen. Het eerste wat me opviel, was de temperatuur. Blijkbaar is het in de grot altijd 18 graden, ongeacht wat er buiten gebeurt. Ten tweede merkte ik dat het op mijn hoofd druppelde. 

Tja, het is uiteindelijk een ondergrondse rivier, en het regenwater komt door de grond in deze grot terecht. "En dus op uw hoofd, mevrouw," zei hij. "Op regenachtige dagen hebben we hier zelfs paraplu's nodig." 

Adembenemend 

We gingen de hoek om en wat ik zag, nam mijn adem weg. Het voelde alsof we in een sprookje terecht waren gekomen. 

Zo'n natuurpracht had ik zelden gezien. Wat bijzonder! 

Een enorme grot strekte zich voor ons uit, en toen ik verder naar beneden keek, zag ik dat de opening dieper de grot in liep. Ik zag de trap die voor bezoekers was aangelegd en die ons 70 meter naar beneden zou leiden. Prachtige spots met gekleurde lampen zorgden voor een dramatisch effect. 

Verdere onthullingen van de grot 

Tijdens de afdaling stopte de gids op verschillende plekken om de bijzonderheden van deze plek verder toe te lichten. 

De ontdekking 

In 1947 betraden de eerste mensen de grot, waarbij ze door steentjes naar beneden te gooien begrepen hoe groot en diep de grot was. Ze moesten de volgende dag terugkomen met gaslampen om de werkelijke omvang te kunnen zien. 

Bij verdere studie van de grot ontdekten ze nog veel meer bijzondere zaken: galerijen, gangen, ondergrondse stromingen, bronnen, en vooral een overvloed aan stalactieten en stalagmieten. Een waar kunstwerk van de natuur, dat zich druppel voor druppel heeft gevormd. 

Een heel bijzondere wijnkelder 

Bij de één-na-laatste stop krijgen we een spelonk te zien, en na goed te turen ontdekken we dat er een hele stapel wijnflessen ligt opgeslagen. Dankzij de constante temperatuur en atmosfeer in de grot is dit de ideale plek om wijn jarenlang te laten rijpen. Deze flessen worden dan ook niet voor een vriendenprijsje verkocht. 

Laatste stop 

De laatste stop is bij de plek waar de ondergrondse rivier licht bulderend onder ons doorstroomt. Het water komt uit een donkere gang, waar we nog net een groepje onderzoekers in zien verdwijnen. 

Absolute aanrader 

Voor degenen zonder claustrofobie is dit een absolute aanrader om te bezoeken. Daarnaast zijn er nog veel andere bezienswaardigheden in deze streek die zeker de moeite waard zijn!