Een bezoek aan de oogarts

De aanleiding 

Mijn dochter heeft al een aantal keren geklaagd dat ze hoofdpijn kreeg tijdens en na het werken op de computer. 

Eerst had ik een simpel A4’tje uitgeprint met letters van groot naar klein erop om te vergelijken hoe goed ze het kon lezen ten opzichte van mijzelf (jaja, nog geen bril nodig met 43 jaar jong maar het zal niet lang meer duren!).  

Vergeleken met mij las ze slechter, dus toch maar bedacht dat we het eens gaan laten testen. En om toch maar de lokale business te steunen kozen we ervoor om naar de lokale opticien te gaan.  

Eerder 

Vele jaren geleden tijdens mijn beide zwangerschappen kwam ik hier al om analyses af te nemen (ja, u leest het goed) die voorgeschreven werden door het Centro de Saúde. 

Dus niet alleen een opticien,het is ook een posto de colheita plus een plek waar je de meest vintage brillen en zonnebrillen kunt kopen aangezien ze de Vogue collectie van 1978 nog steeds aanbieden.  

De afspraak 

Goed, afspraak gemaakt waar we 3 weken op moeten wachten. Gelukkig hebben we geen haast, haast hebben in dit deel van Portugal is funest voor de gezondheid.  

Vrijdagochtend 11.30u zijn we netjes aanwezig voor onze afspraak. Blijkt dat de dokter wat verlaat was en we ‘even’ moesten wachten. Het woord ‘even’ heeft in het Nederlands een heel andere betekenis dan in het Portugees.  

Dorpsroddels 

Gelukkig (of misschien toch niet) krijg ik tijdens het (lange) wachten de laatste dorpsroddels en uitleg waarom de medewerker zich ongemotiveerd voelt (geen waardering van de baas). 

Wanneer ik haar vertel dat er ergens anders een vacature is, dan zegt ze dat ze toch liever hier blijft omdat ze graag uitdaging heeft en nergens anders zo goed betaald zal krijgen, tja.  

Een ander favoriet onderwerp is het feit dat de supermarkt haar prijzen in het toeristenseizoen omhoog gooit. Op 30 juni kon ze nog een pak maandverband voor €2,09 kopen, terwijl hetzelfde product de volgende ochtend op 1 juli ineens €2,98 was. 

En ze weet wanneer de spullen worden geleverd dus dit was gewoon hetzelfde product als degene die er de avond daarvoor nog lag. 

In de tussentijd 

Dus hadden we het nog even over hoe het lastig is om hier rond te komen en ik was zelf ook open over het feit dat wij het zelf ook redelijk krap hebben.  

Na een kop koffie aan de overkant gedronken te hebben, gaan we weer terug en probeer ik ondertussen onder de afspraak uit te komen door te zeggen dat we een andere afspraak anders misschien niet halen. 

Nog éven wachten 

Nog een paar minuutjes zegt de dame en ditmaal worden we getrakteerd op een uitgebreid verslag van de medewerkster haar vakantie in Brazilië, inclusief uitleg over haar angstaanvallen voor de lange vlucht en haar indrukwekkende inname van caipirinhas.  

Aan de beurt! 

Eindelijk zijn we aan de beurt (het is nu 12.30u) en stappen we een donkere bedompte ruimte binnen en worden we begroet door een man in een witte jas die zo uit een enge film zou kunnen zijn gestapt. 

De oogarts 

Witgrijs piekerig haar, de scheefste tanden ooit, brilletje op zijn neus hangend en daterend uit het jaar nul. 

Wanneer we wat verder om ons heen kijken nu onze ogen wat gewend raken aan het donker, heb ik het idee dat ik in een museum van oogheelkunde terecht ben gekomen. 

Apparaten die me doen denken aan de eerste uitvindingen op dit medische gebied.  

De oogtest 

Mijn dochter mag in een stoel gaan zitten en krijgt een brilletje op waardoor ze meteen mee zou kunnen doen in die enge film die ik voor ogen had bij binnenkomst. 

De arts kreunt en steunt wat en zoekt naar bepaalde lenzen die hij in en uit het brilletje op mijn dochters neus steekt. 

Zij moet daarmee de letters oplezen die ze op de muur voor haar geprojecteerd ziet en vertellen met welke lens ze het beter of minder goed kan lezen. Iedere wisseling van lens duurt zeker 2 minuten en hij probeert er een stuk of 8 uit (ik snap nu waarom de dokter ‘iets’ uitliep qua tijd).  

Uitkomst van de test 

De 0,25 lens is er als winnaar uitgekomen en daarmee loopt de arts half strompelend en zuchtend naar zijn bureau dat vol ligt met geschreven patiëntkaartjes en ik kan meteen lezen dat Sr. José zijn staar verergerd is.  

Een bril nodig voor lezen, computer en telefoon is de uitkomst en we worden samen met een papiertje met wat krabbels erop gedag gezegd.  

Terug bij de medewerkster. 

Deze keer met wat handige tips en informatie. Wanneer we op een scherm bezig zijn knipperen we maar 20% van wat we eigenlijk zouden moeten knipperen. 

Dus zoveel mogelijk wegkijken van het scherm naar een wand, want dan knipperen we automatisch. En het blauwe licht van de mobiele telefoon en de computer uitzetten.  

Mijn dochter heeft geen interesse in de jaren 70-stijl die ze aanbieden dus ik vraag om het consult te betalen en haal mijn bankpas tevoorschijn. 

Betalen 

Nee, zegt ze, liever betalen met cash, €75 alstublieft. Ik verslik me even, ik had zelf hooguit €40 verwacht. 

Heeft ze me niet gehoord toen ik eerder open was en aangaf dat we het best krap hebben?  

Zowel mijn dochter als zoon zijn ondertussen behoorlijk gaar van het wachten en hongerig dus ik ren nog even snel naar de Multibanco en betaal. 

Ik wacht af tot de beste dame actie onderneemt om een factuur met número de contribuinte te maken wat niet gebeurt. Dus mijn €75 gaat ongetwijfeld ongedeclareerd de broekzak van de dokter in.  

Een naar gevoel 

Met een naar gevoel lopen we alledrie de zaak uit op weg naar de auto. 

Op weg naar huis vragen we ons toch af dat ondanks dat we Portugees spreken en volledig geïntegreerd zijn, de kinderen beiden in Portugal zijn geboren en opgroeien, of we nu betaald hebben wat lokale Portugezen ook betalen of dat we toch weer met de beste bedoelingen om lokale business te steunen de hoofdprijs hebben moeten neerleggen.  

Iets anders toch beter? 

We besloten het uit te testen en zijn de marketing gaan volgen die ons bracht bij MultiOpticas in Aqua Shopping Portimão. Dit is een nationale keten met meer dan 200 vestigingen door het land heen.  

Bij aankomst werden we direct vriendelijk te woord gestaan door een jongedame die ons Nederlands zelfs een beetje verstond omdat ze 4 maanden in Den Haag heeft gewoond. 

Gratis test door een optometrist 

We konden direct een afspraak inplannen voor een (gratis!!) oogtest. We moesten enkel 1,5 uur wachten maar dat kwam goed uit want we hadden nog wat andere dingen te doen in de shopping.  

Bij terugkomst op het tijdstip van de afspraak werden we direct geholpen door een andere vriendelijke jongedame, afgestudeerd optometrist. 

Frisse testruimte 

Zij leidde ons naar een frisse ruimte waar alles brandschoon en goed eruit zag. Hier zagen we ook haar diploma van de universiteit van Minho op de muur hangen.  

Beleefd, rustig en sociaal voerde zij dezelfde tests uit die we een dag eerder in de bedompte kamer hebben meegemaakt en kwam met veel duidelijkere testresultaten en hetzelfde advies: een bril nodig voor lezen, TV, computer en mobiele telefoon. 

Op mijn vraag of het niet haar ogen ‘lui’ zou maken, wist ze vriendelijk te antwoorden dat dit hopelijk er juist voor zou zorgen dat ze uiteindelijk geen bril meer nodig zou hebben.  

Montuur uitkiezen 

Volgende stap was een montuur uitkiezen, maten opmeten zodat de lenzen juist zouden zijn voor mijn dochter en na de betaling (met een fikse korting) konden we weer door. 

Over 10 dagen de bril ophalen en een fijne dag nog!  

Bril ophalen 

Nog geen 6 dagen later krijgen we een belletje dat de bril klaar is en dast we het op ieder gepast moment op kunnen halen. 

Bij het ophalen werden we wederom heel fijn geholpen met nog wat extra tips (niet in slaap vallen met je bril op je neus!) en als er iets is, kom vooral langs, we zijn hier om te helpen! 

Conclusie 

Hoe graag ik ook de lokale business wil steunen, ik zal in de toekomst toch voor de vele voordelen kiezen die de grotere ketens aanbieden.  

WOORDENLIJST:  

• Centro de Saúde: Dit is de eerste post van de nationale gezondheidszorg (Serviço Nacional de Saúde ofwel SNS) welke geopend zijn op weekdagen tussen 8u en 20u. Let op, deze uren zijn enkel van toepassing in de grotere steden, in de dorpen en kleinere plaatsen is dit vaak hooguit van 9u tot 17u geopend. Hier vindt men de huisartsen en het consultatiebureau. Ook zijn er altijd verplegers aanwezig die wondverzorging uitvoeren (bv. Na een operatie of bij wonden die geen hechtingen nodig hebben).  

• Posto de colheita de análises clínicas: De huisarts kan aangeven dat een bepaalde analyse nodig is en zal de patiënt dan vragen om naar één van de locaties te gaan om de analyses te laten afnemen. Deze worden dan naar een laboratorium gebracht en de uitslag wordt naar het Centro de Saúde gestuurd waarop de huisarts deze met de patiënt doorspreekt.  

• Caiparinhas: Typisch Braziliaanse alcoholische versnapering.  

• Multibanco: De geldautomaat waar niet alleen gepind kan worden maar waar ook allerlei soorten betalingen uitgevoerd kunnen worden.  

• Número de contribuinte: Nummer toegekend aan personen door de belastingdienst. Wanneer men een factuur met número de contribuinte krijgt dan zal deze automatisch in het systeem staan en afgetrokken worden van het belastbare inkomen indien van toepassing.